در این مقاله، اثر معیار های تسلیم پیشرفته BBC2003، Yld2004 و BBC2008با قانون سخت شوندگی سوئیفت بر اساس مدل های مارسینیاک-کوزینسکی، گلویی پخشی سوئیفت و گلویی موضعی هیل در محاسبه کرنش های حدی بررسی شده است. این مدل ها برای ارزیابی قابلیت پیش بینی شکل پذیری در ورق های فلزی اورتوتروپیک AA2090-T3 و AA6111-T4 به کار برده شده. علاوه بر این، اثر PLC1 بر شکل پذیری ورق آلومینیومی AA5182-O نیز بررسی شده است. حساسیت مدل مارسینیاک-کوزینسکی نسبت به ضریب ناهمگنی اولیه بررسی و تاثیر این پارامتر در پیش بینی نمودار حد شکل دهی نشان داده شده است. مطالعه اثر توان معیارهای تسلیم فوق بر شکل پذیری، نشان می دهد توان های بالاتر که برای مواد با ساختار اتمی FCC پیشنهاد شده، حد شکل پذیری بالاتری را نسبت به توان های پایین تر که برای مواد BCC پیشنهاد شده است، دارند. همچنین تاثیر پارامترهای موثر ماده از قبیل توان کرنش سختی و ناهمسانگردی در ورق مورد مطالعه قرار گرفته و نشان داده شده که افزایش توان کرنش سختی باعث بهبود شکل پذیری و اثر PLC و افزایش ضریب ناهمسانگردی، موجب کاهش شکل پذیری ورق می شوند. همچنین پیش بینی کرنش های حدی آلیاژ AA6111-T4 توسط معیار تسلیم Yld2004 در سمت راست منحنی با مدل مارسینیاک-کوزینسکی و در سمت چپ با مدل گلویی موضعی هیل، تطابق بهتری با نتایج تجربی را نشان می دهد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور ساماندهی و حفاظت سواحل رودخانه ها و اراضی کشاورزی از سازه های بنام آبشکن استفاده می شود. آبشکن ها علیرغم حفاظت دیواره های رودخانه، خود تحت تاثیر پدیده آبشستگی ناشی از تمرکز جریان بخصوص در قسمت دماغه قرار می گیرند. به منظور بررسی اثرات تنگ شدگی کانال بر آبشستگی موضعی در اطراف آبشکن، آزمایشاتی برروی آبشکن های بالدار کوتاه انجام شد. آزمایشات در شرایط آبشستگی آب زلال و در سه شدت جریان V/Vc برابر با 0.9، 0.95 و 0.98 انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده ابعاد نسبی حفره آبشستگی شامل طول بالادست، طول پایین دست و عرض حفره، با افزایش تنگ شدگی کانال کاهش یافت، به طوری که طول بالادست در حدود 7 درصد، پایین دست 36 درصد و عرض حفره در حدود 24 درصد کاهش نشان داد. مقدار تنگ شدگی برای به حداکثر رسیدن عمق آبشستگی، برابر 0.6 بدست آمد و در خارج از این محدوده عمق حفره آبشستگی تا 21.5 درصد کاهش نشان داد. همچنین حداکثر مقدار عمق حفره ایجاد شده 3.27 برابر طول پیشامدگی سازه بدست آمد. بنابراین می توان نتیجه گرفت برای دوری از اثرات تنگ شدگی در مدل آبشکن، نسبت L/W باید کمتر از 0.16 باشد، در غیر این صورت عمق حفره ایجاد شده نسبت به مقدار حداکثر کاهش می یابد.

هدف: گزارش یک مورد سوراخ شدگی تاخیری قرنیه به دنبال مصرف دیکلوفناک موضعی پس از عمل لازک (LASEK) نزدیک بینی و مروری بر منابع موجود.معرفی بیمار: خانم 25 ساله ای که 2 ماه قبل از مراجعه تحت عمل لازک قرار گرفته بود؛ از یک هفته قبل از ارجاع، با تشخیص زخم عفونی قرنیه، توسط پزشک معالج تحت درمان قرار گرفته بود که به علت عدم پاسخ به درمان های معمول آنتی بیوتیکی و پیش رفت نازک شدگی قرنیه، به بیمارستان لبافی نژاد ارجاع شد. بیمار دو روز پس از بستری در بیمارستان، دچار سوراخ شدگی مرکزی قرنیه گردید. قرنیه، از نظر کشت منفی بود. بیمار سابقه مصرف قطره دیکلوفناک چشمی را به مدت 6 هفته داشته است. پس از قطع مصرف دیکلوفناک و با درمان های نگه دارنده، محل سوراخ شدگی خودبه خود بسته شد و بیمار مرخص گردید.نتیجه گیری: مصرف طولانی مدت داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی موضعی از جمله قطره دیکلوفناک بعد از جراحی های رفرکتیو از نوع برداشت سطحی (surface ablation)، می تواند منجر به ذوب شدگی و سوراخ شدگی قرنیه گردد. لذا مصرف این داروها، به ویژه در بیماران در معرض خطر، مانند مبتلایان به آرتریت روماتویید، بیماری های سطح چشم، سندرم خشکی چشم و کراتوپاتی نوروتروفیک، باید با احتیاط صورت گیرد.

این مقاله به بررسی اثر تنش ضخامتی ورق بر شکل پذیری ورق آلیاژ آلومینیوم با روش المان محدود پلاستیسیته بلور استفاده می پردازد. یک رفتار خود-کارسخت شوندگی برای سیستم های لغزش درنظرگرفته شد. برای پیش بینی ایجاد و رشد گلویی، در آزمون کشش تک محوره از معیار بیشینه کرنش برشی برای شروع و تکامل آسیب در مدل رفتاری استفاده شد. برای به کارگیری مدل در ابکوس، یک زیربرنامه بر اساس معادلات ساختاری گسسته سازی شده و تکنیک انتگرال گیری اویلر پیشرو توسعه یافت. پس از صحت سنجی کد، پارامترهای آن بر اساس نتایج آزمون کشش تک محوره کالیبره شد. برای شبیه سازی آزمون کشش ورق به ضخامت mm 1، حجم نماینده ای به ابعاد   3mm 0/5×1/5×3، با توسعه ی یک اسکریپت پایتون، به 14790 دانه تقسیم بندی و با المان های چهاروجهی با ابعاد μm 50 گسسته سازی شد. با استفاده از داده های تجربی موجود و در نظر گرفتن بافت مناسب برای ورق، جهت های بلوری با زوایای اویلر تعیین شد. آزمون کشش تک محوره با در نظر گرفتن فشار در راستای ضخامت روی حجم نماینده انجام شد. نتایج نشان داد، در کشش تک محوره، با اعمال فشار، کرنش محوری لحظه ی گلویی رشد کرده، و در نتیجه، گلویی به تأخیر افتاده، شکل پذیری بهبود می یابد. همچنین، نیروی محوری مورد نیاز برای شکل دهی کاهش می یابد.

در این مقاله بازتاب پخشی نور لیزر هلیوم – نئون از سطوح پرداخت نشده و سایش شده گزارش گردیده است. شدت نسبی بازتاب پخشی برای سطوح فلزی، سطوح شفاف، سطوح پلاستیکی مات و همچنین از سطوح کاغذهای رنگی اندازه گیری شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در میان سطوح فلزی آزمایش شده آلومینیوم دارای بالاترین میزان بازتاب پخشی است در حالی که فولاد زنگ نزن پرداخت نشده دارای کمترین مقدار بازتاب پخشی است. نتایج آزمایش ها همچنین نشان می دهد که یک شرط بهینه زبری برای مقدار بیشینه این بازتاب از سطوح فلزی وجود دارد. برای پلاستیک های رنگی مات، رنگ زرد بالاترین بازتاب پخشی را نشان می دهد و رنگ مشکی دارای کمترین بازتاب پخشی است. برای کاغذ های رنگی یکسان، کاغذ زرد رنگ دارای بیشترین بازتاب پخشی است در حالی که رنگ خاکستری دارای کمترین میزان بازتاب پخشی است.نتایج به دست آمده با محاسبات و پیش بینی های نظری و همچنین سایر نتایج تجربی سازگاری کامل دارند.

امروزه خم کاری کششی دورانی لوله های جدارنازک در نسبت خم بحرانی یک فرایند تولیدی پرکاربرد در صنایع پیشرفته از جمله هوافضا و خودروسازی می باشد. بیضوی شدن سطح مقطع و تغییرات ضخامت لوله از عیوب جدایی ناپذیر این فرایند بشمار می آیند. هدف از انجام این پژوهش، به دست آوردن کوچکترین نسبت خم و بیشترین فشار داخلی قابل اعمال در خم کاری کششی دورانی هیدرولیکی لوله جدارنازک آلومینیومی با آلیاژ 8112 به کمک معیارگلویی است. برای این منظور، کرنش معادل در ناحیه بحرانی انحنای خارجی خم، ملاک تعیین پارگی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که معیار گلویی انتخاب شده با حداکثر اختلاف %12.5 از تست تجربی، روش مناسبی جهت تعیین آغاز گلویی در خم کاری است. همچنین تاثیر نسبت خم و فشار داخلی بر بیضوی شدن سطح مقطع و تغییرات ضخامت، به کمک شبیه سازی در نرم افزار آباکوس و تست های تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. بر خلاف انتظار، محل بیضوی شدن بیشینه در سطح مقطع میانی خم نبوده و صرفنظر از میزان فشار داخلی و نسبت خم، در سطح مقطع با زاویه تقریبا q=33 رخ می دهد. کمترین مقدار بیضوی شدن قابل دستیابی در نسبت های خم 6.1، 8.1 و 2 به ترتیب %11.42، %7.72 و %4.35 است. علاوه براین، نسبت خم و فشار داخلی اثر قابل توجهی بر کیفیت سطح مقطع لوله های خمیده دارند. بدین صورت که با افزایش نسبت خم و یا فشار، بیضوی شدن سطح مقطع و ضخیم شدگی دیواره لوله در انحنای داخلی خم کاهش می یابد. اما افزایش فشار بر خلاف افزایش نسبت خم، باعث افزایش نازک شدگی در انحنای خارجی خم می گردد.